Hoewel Amp Smit voornamelijk zijn bekendheid te danken heeft aan zijn plateel, olieverf, aquarel, emaille en pentekeningen, is het totaal van zijn portfolio zeer divers.
In 1939 gaat het gezin, dat inmiddels is uitgebreid met dochter Barbera, wonen in de Van Walbeeckstraat 102 in Amsterdam. Als de oorlog uitbreekt, gaat Amp werken als reclame-ontwerper bij de Fa. Zijlstra. Er zijn nog veel foto’s en echte ontwerpen uit die periode bekend.
Met het moderne etalagewerk van Amp Smit konden bedrijven zoals Zijlstra hun producten aan een groot publiek tentoonstellen.
Amp was fanatiek pacifist en weigerde zich als kunstenaar in te schrijven bij de ‘Kultuurkamer’, waardoor hij zijn vak als vrij kunstenaar niet meer mocht uitoefenen. Door een riskante vlucht uit de trein weet Amp te ontkomen aan tewerkstelling in Duitsland.
Zijn werk voor Zijlstra belandde voornamelijk in de etalage voor de vermarketing van koffiesurrogaat: een substituut voor koffie in tijden van oorlog en schaarste.
Smit kreeg ook geregeld opdrachten voor De Gruyter, onder meer voor tegeltableaus. De ontwerpen voor de wanden van Hotel de l’Europe in Utrecht sprankelden van exotisme en hadden een esoterische en erotische ondertoon. Ook zou hij aan het plafond van de grote zaal in Tuschinsky in Amsterdam hebben gewerkt.
Zoals u nu al waarschijnlijk denkt: Amp Smit was niet voor één gat te vangen!
Zo ontknoopten zijn talenten zich ook in de vorm van glas in lood voor de winkels van de Firma De Gruyter door het hele land.